Dat ze de studiebanken zo snel mogelijk wilde verlaten, stond voor Nicola Otten al jaren vast. Nadat ze afgelopen zomer (voor de tweede keer) afstudeerde, stuitte ze op een vacature bij Ivy Global en daarin heeft ze een werkgever gevonden die perfect bij haar past.
Overigens vervult Nicola nu niet de rol waar ze aanvankelijk voor solliciteerde. ‘Ik kwam de functie van projectmanager tegen. Dat je kortstondige projecten hebt en studenten aanstuurt, dat sprak mij enorm aan. Alleen ik had geen enkele technische achtergrond. Toch probeerde ik het, toen ik zag hoe uiteenlopend het rijtje met studies was die allemaal tot technische studies gerekend werden. Ik dacht: dan kan ik ook wel een poging wagen. Vervolgens kreeg ik Tristan (recruiter, red.) aan de lijn en die vroeg of accountmanager niet wat voor mij was, ook omdat ik al ervaring had door naast mijn studie een jaar in de sales te werken.’
Daarmee werd versterking geregeld voor Watse in de sales in Amsterdam. ‘Maar het is niet de bedoeling dat ik een soort tweede Watse word, omdat we aan de slag gaan met dienstenverbreding. Dus de focus komt niet langer alleen op de techniek te liggen. Nu na zes maanden ga ik uitstapjes maken buiten de techniek. Door andere afdelingen te ondersteunen met data- of digitaliseringsprojecten. We zullen in het begin vooral de focus leggen op andere afdelingen binnen bedrijven in de technische sector, waardoor de stapjes voor Ivy wat kleiner zijn.’
Een van de belangrijkste redenen om bij Ivy te willen werken, was voor Nicola de Semco-stijl. ‘In mijn bestuursjaren kwam ik erachter dat ik het heel fijn vind, om als nieuweling direct heel veel verantwoordelijkheid te krijgen. Het motiveert mij minder als iemand mij maar vertelt wat ik moet gaan doen. Ik kende alleen de term Semco nog niet, dus het beestje heeft voor mij nu een naam gekregen.’
Toch ondervond ze wel dat het net even anders was dan een bestuursjaar. ‘Daar werd elk jaar een frisse start gemaakt met zeven nieuwe mensen met weinig ervaring. Dat had ik hier ook een beetje verwacht, maar Ivy is natuurlijk al behoorlijk groot en gevestigd. Dus ondanks dat er veel mogelijk is op eigen initiatief, is het moeilijker om echt dingen te veranderen dan wanneer je met z’n allen nieuw bent.’
Tegelijkertijd vond Nicola het in het begin lastig om om te gaan met het ontbreken van kaders. ‘Daar ben ik mezelf wel in tegengekomen, dat je jezelf moet blijven motiveren om iets te ondernemen. Juist omdat het op een basis is van vertrouwen en eigen invulling geven, controleert niemand je, maar ik heb wel dat gevoel van verantwoordelijkheid nodig. Daarom wil ik graag dat anderen weten waar ik mee bezig ben. Zeker in de sales zit je hier soms op je eigen eilandje. Je hebt wel collega’s, maar niet een team waarmee je samen de strategie bepaalt. Jij ontwikkelt je eigen strategie. Maar het leuke is dat als je aangeeft dat je ergens tegen aanloopt, dat er dan heel veel ruimte is om het daarover te hebben.’
‘Af en toe leg ik een paar ideeën voor en dan zegt Watse: je mag dat ook zelf bepalen. Alleen ik wil dat hij weet wat ik aan het doen ben en ik vind het belangrijk dat hij feedback daarop kan geven, voordat ik aan de slag ga.’ Op die manier probeert Nicola voor zichzelf kaders in te richten, die haar vooruit helpen. ‘Als je goed kan blijven reflecteren en aangeven wat je nodig hebt, dan is Semco gemaakt voor jou.’
En dus vindt Nicola steeds beter haar draai bij Ivy. ‘Er zijn een aantal dingen die ik heel fijn vind aan de sales hier. Zo werk je alleen met eigen gezette targets en niet met bonussen. Daardoor voelt het veel meer alsof je met zijn allen opdrachten probeert binnen te halen in plaats van dat je voor elkaar klanten aan het wegkapen bent.’
Verder probeert Nicola de komende periode vooral zoveel mogelijk te leren. ‘Al is het wel bijna raar om hier met Semco te werken als starter, want ik weet simpelweg niet beter. Binnenkort ben ik voor het eerst aanwezig bij een salarissessie. Het is heel interessant en relevant om iets te leren als: hoe beoordeel je je eigen marktwaarde? En dat je een rol kan spelen in de salarisonderhandelingen van jouw directe collega’s, dat is heel bijzonder. Je wordt hier heel erg meegenomen in je eigen ontwikkeling. Dat vind ik heel waardevol en als ik dat nú al kan doen in plaats van over tien jaar, kan ik misschien wel een stuk ondernemerschap ontwikkelen dat niet van nature in mij zit.’