Nieuwe werkgever, nieuwe collega en dan direct zes weken naar het onbekende Augsburg. Alice Hesterman en Jara Linnekamp gingen bij hun eerste Ivy Global-project het avontuur aan en vertellen over hun periode in de Duitse universiteitsstad.

Vorig jaar voerde Ivy Global al een groot project voor Prometheus uit in de Rotterdamse fabriek van Indorama. Dit beviel alle partijen dusdanig goed, dat Ivy ook gevraagd werd om dezelfde klus uit te voeren bij Indorama Augsburg. Hoewel de opdracht in essentie hetzelfde was, konden Alice en Jara niet zomaar 1-op-1 de werkwijze van de klus in Rotterdam overnemen. ‘Deze fabriek was behoorlijk oud, zat anders in elkaar en liep op bepaalde gebieden ook achter. We moesten dus een eigen strategie bedenken om te zorgen dat we in zes weken al die assets konden tackelen, want dat was niet altijd even logisch. Toch maakte dat het project juist leuk, want je was niet alleen bezig met foto’s maken, maar ook met uitzoeken waar de assets waren aan de hand van technische tekeningen en plattegronden.’ 

En er doemden nog anderen obstakels op. ‘Vlak voordat wij aankwamen was er een flinke brand geweest, waardoor de fabriek stillag. Aan de ene kant was het daardoor vaak rustig, konden we lekker ons gang gaan en makkelijk door de fabriek manoeuvreren. Tegelijkertijd moesten we ook in het deel waar de brand was geweest assets fotograferen en daar konden we niet in. Soms waren er dagen dat iedereen zo druk was met herstelwerkzaamheden, dat er eigenlijk niemand tijd had als we om hulp vroegen.’ Na hun eerste weken begon de fabriek weer te draaien. ‘Hoewel het verdrietig was dat die brand er was geweest, was het stiekem enorm interessant om te zien hoe het werk langzaam opstartte.’

Handen-en-voeten Duits

Daarnaast was communiceren met diverse collega’s ook een uitdaging. ‘Ons Duits is niet heel goed en veel van de medewerkers op de plant spraken geen Engels. Dus wij spraken tegen hen Engels, Nederlandse woorden met een Duits accent en handen-en-voeten Duits en zij antwoordden dan in het Duits. Daardoor kwam je er soms pas na twee weken achter wat ze bedoelden met een bepaald woord. Gelukkig sprak ons aanspreekpunt wel Engels, dus bij belangrijke issues zochten we met hem contact. Sowieso waren we veel zelfstandig aan het werk en dan was communiceren met hen niet nodig.’

Alice en Jara zaten dus vooral met elkaar opgescheept en dat terwijl ze pas echt kennismaakten op weg naar Augsburg. ‘Als je tien uur samen in de auto zit, leer je elkaar wel kennen. Dat vond ik heel fijn, want daarvoor hadden we alleen maar een keer met elkaar gebeld’, vertelt Jara. ‘Dat gesprek vond ik belangrijk, want ik wilde wel weten met wie ik zes weken zou wonen, werken en eten. Dat is intens. Gelukkig klikte het direct goed tussen ons, dat heeft het project heel leuk gemaakt. Verder zijn we beiden niet heel moeilijk als het gaat om dingen als: wat zullen we vanavond eten? Dus we hadden het vooral gezellig met elkaar.’

Punkrockconcert

Op de laatste werkdag wachtte Alice en Jara nog een aparte verrassing. ‘Onze leidinggevende vroeg of we naar een optreden van hem kwamen kijken. Dat bleek best ver buiten de stad in een oude fabriek te zijn met behoorlijk veel alternatieve mensen en toen kwamen wij daar aan als twee vrij normale blonde meisjes.’ Vervolgens kwam de leidinggevende het podium op als frontman van een punkrockband, wat een apart tafereel was. ‘We hadden een avond om niet snel te vergeten.’

Dat Alice en Jara uitgenodigd werden voor het concert leverde hen niet alleen een leuke ervaring op. Het onderstreepte ook hoe tevreden Indorama was en hoe goed de werkrelatie was. ‘En dat terwijl hij gedurende de eerste week corona had en daarna nog een keer anderhalve week naar Colombia moest. Dus zoveel hebben we hem tijdens onze anderhalve maand daar eigenlijk niet gezien.’ 

Ondanks extra uitdagingen van de taalbarrière, de brand en het veel afwezig zijn van hun voornaamste aanspreekpunt kijken Alice en Jara met veel plezier terug op hun eerste project voor Ivy en het verblijf in Augsburg. ‘Het was heel interessant om je op zo’n manier te verdiepen in een andere stad’, zegt Alice. ‘Het is een stad waar ik normaal nooit zou komen en überhaupt weinig toeristen zijn en ineens woon je daar zes weken. Is je leven volledig daar en doe je er je boodschappen. Dat was bijzonder.’